پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

خبرگزاری برنا بیان داشته است که تارگت جدید برای تخریب، بعد از یک روال پرتکرار. این شاید بهترین عنوانی باشد که بتوان به ماجرای نامه حمایتی اخیر از محمدمهدی اسماعیلی اطلاق کرد، آن هم وقتی چنین رویکردی یک روال تاریخی تکرار شونده بوده است و .... سوال اینجاست که اگر این نامه هم مثل مابقی مکاتبات مشورتی، تاکیدی و تائیدی ارسال به شورای نگهبان بود، چرا بعد از افشا با این حد از حساسیت مواجه شد و برخی از رسانه‌های همسو با عزیزان نویسنده و امضا کننده نامه، از وزارت اطلاعات و قوه قضائیه و غیره، درخواست پیگیری موضوع و کشف چگونگی افشای نامه را داشتند؟ چرا همان گروه از دوستان از یک نامه عادی با دستخط نوشته شده روی تکه کاغذی غیر اداری و سازمانی، تعبیر نامه محرمانه و سطح بندی شده می‌کردند؟ و، اما آخرین سوال: با وجود همه احترامی که برای جناب دکتر محمد مهدی اسماعیلی قائل هستیم، چه منطقی ایشان را بعنوان رجال قابل تائید صلاحیت فرض کرده است. جناب دکتر در اداره وزارت ارشاد با هزاران نقد مواجه هست چه برسد به اداره کشور. می‌دانید کل حمایت از رسانه ای، چون شعار سال در طول یک سال چقدر بوده؟ صرفا دو میلیون تومان؟! به برخی از سطح بندی‌ها و ادعای گرید داشتن ها، همچنین به بعضی از ویژه بینی‌ها باید به یک چشم و یک طرف صورت خندید و با نیمه دیگر صورت، خون گریه کرد.

افشای شهادت نامه دستنویس امضا شده توسط شانزده عضو کابینه دولت رئیس جمهور فقید به شورای نگهبان در خصوص تائید صلاحیت محمدمهدی اسماعیلی، حاشیه های فراوانی را سبب شده است. گروهی ان را نشانه عدم بی طرفی در انتخابات دانسته و گروهی دیگر، خواستار برخورد امنیتی با افشا کننده این نامه شده اند. برخی از منتقدین نگاه طنز به نامه داشته و رجل بودن سیاسی محمد مهدی اسماعیلی را زیر سوال برده اند و گروهی دیگر، خواستار برخورد قضایی با نویسندگان این نامه به اتهام مداخله و جهت دهی در انتخابات شده اند. اما شورای نگهبان اعلام بی طرفی کامل نموده و حتی بیان داشته است که ممکن است کسی وزیر خوبی باشد اما نتواند کشور را اداره کند .